Tips voor het maken van een negatieve afdaling

• Geplaatst op 17 September 2019
• Door Marloes Otten
• Geplaatst in afdalen, afdaling, bootduiken, duiken, negatief, negative entry, te water gaan
• 0

Een directe negatieve afdaling is een afdaling met een negatief drijfvermogen, dus zonder lucht in het trimvest. Wij geven je vijf tips (en eentje extra) hoe je het best een negatieve afdaling uitvoert.

Een directe negatieve afdaling kan noodzakelijk zijn om verschillende redenen. Of het nu slechte omstandigheden aan de oppervlakte zijn of sterke stroming, of zoals bij een recente nachtduik van mij, een aantal haaien die op het licht van de boot af kwamen en nieuwsgierig aan de oppervlakte rondcirkelden, een snelle directe afdaling vraagt wat voorbereiding.

1. Zorg voor voldoende lood. Je hebt geen tijd om even rustig uit te loden aan de oppervlakte en er nog een kilo bij te vragen. Zorg dat je lood voor deze duik in gecheckt is. Neem bij twijfel een kilo extra mee.
2. Zorg dat je klaar bent om af te dalen. Laat voor de sprong alle lucht uit je vest en hou je masker en ademautomaat vast bij de sprong.
3. Hou je lichaam recht als je het water raakt en adem uit zodra je in het water bent, om extra drijfvermogen in je longen te voorkomen. Zodra je een stukje onder water bent, kun je weer gewoon ademen. Indien nodig kun je dan ook wat lucht in je vest laten om een te snelle afdaling te voorkomen en je drijfvermogen te regelen.
4. Klaar je oren vroeg en vaak. Klaar je oren zodra je onder water bent en blijf dit herhalen. Negatieve afdalingen worden vrijwel altijd gedaan zonder referentielijn, dus zorg ervoor dat je comfortabel bent met een vrije afdaling en hou je afdaling gecontroleerd.
5. Let op je buddy. Bij een negatieve afdaling daal je enkele meters af, zorg voor je controle over je drijfvermogen en wacht je op een afgesproken diepte om samen verder af te dalen.

En om terug te komen op mijn nachtduik met de haaien een extra tip: als er een speciale reden is voor een benodigde snelle afdaling, denk dan ook na over de manier van het water verlaten.
Mij werd duidelijk gemaakt dat het niet gewenst was aan de oppervlakte te gaan liggen spartelen als er haaien rondzwommen. Dus gingen maakten we een snelle negatieve afdaling.
We maakten een mooie duik (eenmaal onder water hebben we geen haai meer gezien) en kwamen terug bij de ankerlijn van de boot. En daar zaten we op de zandbodem op onze knietjes elkaar aan te kijken. Want in het licht bij de boot boven ons, zagen we de haaien weer rondcirkelen.
Ook nu was aan de oppervlakte rondspartelen niet gewenst. Maar daar hadden we vooraf niet over nagedacht…
Na een lichtelijk gespannen veiligheidsstop, besloten we naast elkaar toch vrij snel naar de oppervlakte te zwemmen, ieder onder een van de trappen van de boot. Gelukkig stonden daar mensen klaar die tot dezelfde conclusie gekomen waren als wij. Zodra ik mijn hoofd boven water stak, werd ik door vele handen met duikset en al op de boot getild. Voordat de haaien ons doorhadden, stonden we weer aan boord.

Ik had mijn les geleerd: denk niet alleen na over hoe je het water in gaat, maar ook over hoe je er weet uit komt!